Woondroom onderzoek

Door de storm kwamen ze, van bezuiden de grote rivieren. Maar ze wílden komen en Stijn Hillie Schotanus en ik zaten er klaar voor: Het Woondroom-onderzoek.
Zij wilden er graag mee aan de slag: Wat willen we eigenlijk met wonen, wat is voor ons belangrijk?

Bewegen met de onderstroom

Als je alleen bent is het soms al lastig om echt te weten wat je wil met wonen, maar als je met z’n tweeën bent en een jong kind hebt, is het helemaal de moeite waard om te kijken wat je samen wil, hoe je je woonwensen samenbrengt, hoe je elkaar kunt vinden in het samen wonen.

We gingen met creatieve werkvormen en systemisch werk (en op speciaal verzoek numerologie) aan de slag. Een mooie manier de onderstroom, die de basis vormt voor de wensen, zichtbaar te maken. En van daaruit ontstond een beeld, een houvast om op verder te gaan.
Het werd een prachtige ochtend, met zoeken en vol verhalen en inzichten.
Op de weg terug maakten ze nog een afsluitend gedicht, waarvan hier de laatste strofe:
‘Zo vinden wij ons thuis,
In ons stille midden,
mee golvend op een prachtige levensstorm’.

Wil je ook zo’n verdiepend woondroom onderzoek doen? Alleen of met een partner, of misschien als groep? Neem dan even contact op.

Dit onderzoek voerden we uit in opdracht van www.diodog.nl.
Stijn heeft haar eigen praktijk: Theater van de ZIel.

De lente was voelbaar…

De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de boomen hooren, de hooge trilboomen,
en de hooge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.

O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zoo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken —

o de lente komt, ik hoor hem komen
hoor de luchtgolven breken
rondom rondom mijn hoofd,
ik heb het wel altijd geloofd,
nu is hij gekomen.

Dit was het vers waarmee we de workshop begonnen, een vers van Herman Gorter. Over de lente, het ontkiemen, zo veelbelovend maar ook zo spannend.…

Lente energie

Vier vrouwen gingen op zoek naar de lente in zichzelf. Welke kiem ligt er al in je besloten en mag nu ontspruiten?

En daarmee ook zo verbonden: wat laat je achter en hoe lastig kan dat ook nog zijn, dat wat je zo na is, je ook zo gediend heeft een nieuwe plek geven? Het mag ook welkom geheten worden. Als een ongenode gast. Wat ons spontaan leidde naar een ander gedicht, ‘De Herberg’, van Rumi.

En kijk, wat een prachtige bloemen er gemaakt zijn. De lente energie was voelbaar. Het speelse onderzoek, het schrijven en scheuren…en de systemische verkenning: Hoe is het om de bloem in jezelf tot bloei te laten komen….

Zo verschillend de bloemen, zo verschillend de processen, maar ook zoveel overeenkomsten. De vier vrouwen die hun eigen leven en pad onderzochten, deelden met elkaar, verschillende verhalen, en toch ook zoveel herkenning.

En Sinne liep er tussendoor, en koos haar plek midden in het veld. En volgens ons zag ze dat het goed was…

De hoofdrolspelers

Verkenningsplaats, systemisch, opstelling

Dit zijn ze, de hoofdrolspelers van de avond in de Systemische Verkenningsplaats met de verhalentafel. Zij maakten de herinneringen en verhalen los.

Verhalen vertellen

De echte hoofdrolspelers, de deelnemers, werden met ‘de Verhalentafel’ uitgenodigd en geïnspireerd tot het vertellen van verhalen. En echt, iedereen kan verhalen vertellen. Iedereen heeft ze ook, zeer divers en heel persoonlijk.

Deze keer gingen ze onder andere over nieuwe kansen en vertrouwen, breuklijnen en fragmentatie, een onbevangen jeugd, over hoe de liefde weer onvoorwaardelijk kon gaan stromen, plannen voor de toekomst en voornemen tot openheid, vertrouwen en overview.

De verhalentafel is een mooie ingang om te ontdekken wat van waarde is, waar je mag rusten, hoe je verbonden bent, waar je nog wat te doen hebt.

‘Wat een rijkdom!’ reviewde een deelnemer. En dat is het ook, rijkdom aan verhalen en ook rijkdom om ze zo samen te delen. Een verteld verhaal is een gezien verhaal. En een gezien verhaal geeft ruimte.

Systemisch onderzoek

Er was ook gelegenheid om met een opstelling thema’s verder te onderzoeken. Een intense manier om een thema echt te laten landen, waardoor de rol helderder kan worden en het thema gevoeld een plek kan krijgen.

Trouwens, er was ook nog een giraffe, maar die kon ik niet op de foto zetten omdat die even mocht blijven. Om te helpen herinneren, want dat was even nodig.

Wat een rijkdom!

Dat kan ik helemaal maar beamen.

De Liefde

systemisch werk, opstellingen
Systemisch werk is werken met het onbewuste, met de onderstroom. In een opstelling met representanten nemen deze de energie van andere personen of omstandigheden aan en laten zien wat er werkelijk speelt in de onderlaag.

Dieren zijn heel gevoelig voor dit fenomeen. Eerlijk gezegd denk ik dat zij helemaal in de onderstroom leven, zij hebben geen last van een ego dat in de weg staat. Daarom is coaching met paarden ook vaak zo effectief. Maar ook honden hebben de gevoeligheid en kunnen daarom ook mooi werk doen. Af en toe neem ik mijn hond Sinne mee naar opstellingen. En ja, dan doet ze ook mee. Zoals in dit geval.

Lees verder “De Liefde”

verwonde zelf

Kijk, zie je dit poppetje? Dit is de ingezwachtelde gewonde uit mijn playmobielset die werkelijk alles gebroken lijkt te hebben.

Als systemisch coach werk ik regelmatig met deze set. Cliënten kunnen dan makkelijk inzicht krijgen in hun innerlijke beelden en de dynamieken die spelen in de omstandigheden in hun leven.

Je zou misschien denken dat deze ingezwachtelde ingezet zou worden als een zieke in de familie. Maar de cliënt die nu bij me was zag dat anders.

Lees verder “verwonde zelf”

Supervisie

Steeds vaker weten ook collega’s me te vinden voor collegiale intervisie, met de vraag of ik met ze mee wil kijken of om een vraag of dilemma voor te leggen.
Op die verzoeken ga ik graag in, ik vind het fijn en uitdagend om collega’s verder te helpen met hun werk, hun onderzoek.
Want natuurlijk gaan die vragen nooit alleen over het onderwerp, maar juist over hun eigen rol en hoe ze zelf resoneren met het onderwerp.

Lees verder “Supervisie”

Lente-inspiratie-wandeling

natuurcoaching groningen, zelfbewustzijn, persoonlijke groei.

Je merkt het aan van alles, de zon schijnt, de temperatuur stijgt, je ziet vogels met takjes in hun bek om een nieuw nest te bouwen en de kale takken van de struiken en bomen krijgen een groene waas van het uitlopen.

Met de lente ontspruit er veel nieuws. Elke keer weer, en het lijkt alsof het vanzelf gaat. Ik ben bijna jaloers. Want dat lijkt me ideaal, iets nieuws beginnen en dat dat dan vanzelf gaat.

Lees verder “Lente-inspiratie-wandeling”

Growing up

Wij hebben als mensen allemaal iets met elkaar gemeen, we groeien namelijk allemaal op. Maar in welk nest je geboren wordt, in welke omgeving je opgroeit is van grote invloed op je ontwikkeling.
Met deze storybox ‘Growing up’ probeer ik daarover iets los te weken, iets aan te raken.

Lees verder “Growing up”

Uit het Poëziealbum van…

zelfbewustzijn, bewustzijn, persoonlijke groei, rouw, verlies, coach, groningen.
Ik blader in het poëziealbum van mijn moeder, nieuwsgierig naar wat haar familie en vriendinnetjes haar ooit toegewenst hebben. Genietend ook van de vaak prachtige oude handschriften met vulpeninkt en de mooie plaatjes, de opgekrulde bladzijden, de stoffige geur en de gedichtjes, goed verzorgd en sommige rommelig. De woorden voor mijn moeder geschreven, de wensen door haar ontvangen.

Lees verder “Uit het Poëziealbum van…”

Op de leestafel…..Hundertwasser

Op mijn leestafel heb ik graag ter inspiratie boeken liggen. Nu ligt er een boek over Friedensreich Hundertwasser (1929-2000). Wat een bijzonder kunstenaar!

Velen kennen hem wel als de architect van gebouwen en wijken, bijvoorbeeld in Oostenrijk. Hij maakte ook veel schilderijen. Al jong was hij gefascineerd door schilderijen waarop bomen bijna als menselijke gedaanten afgebeeld waren maar ook door schilderijen waarop de schilder als het ware de huid van een gebouw had kunnen treffen, alsof het zacht en aanraakbaar was, zoals Egon Schiele dat kon doen. Lees verder “Op de leestafel…..Hundertwasser”