Rouwen is ordenen en herschikken
Er is geen jaar waarin ik zoveel heb opgeruimd als in 2018. Zo zal het bij mij de boeken in gaan: het jaar waarin ik naar binnen ging, ordende, afscheid nam…en herschikte.
Rouwen is ordenen en herschikken
Er is geen jaar waarin ik zoveel heb opgeruimd als in 2018. Zo zal het bij mij de boeken in gaan: het jaar waarin ik naar binnen ging, ordende, afscheid nam…en herschikte.
Sommige knopen ken ik al mijn hele leven. Ze zaten in het blikje waar waarschijnlijk ooit stroopwafels in gezeten hebben. Het staat er niet op, dat deden ze in die tijd nog niet. Mijn moeder gebruikte het blikje voor haar knopenverzameling.
Zo aan het eind van het jaar maak ik altijd tijd om de balans op te maken. Wat waren mijn plannen voor dit jaar en hoe heb ik daaraan gewerkt? Is het gelukt, en hoe wil ik volgend jaar verder?
“Vriendschap met jezelf, de basis van vriendschap” verder lezen
Iets missen kan een ook een mooie kant hebben. Een ontmoeting met een oude bekende liet mij dit mooi zien.
We ruimen de laatste restjes op, we halen een doekje door de kasten. Het huis van mijn moeder is nagenoeg helemaal leeg. En nu is het bijna zover. Volgende week is de overdracht aan de nieuwe bewoners.